-
1 beschuldigen
beschuldigen * [bə'ʃʊldɪgən]vt1) ( jdm Schuld geben)2) jurjdn des Diebstahls \beschuldigen obwiniać kogoś o kradzież -
2 obwi|nić
pf — obwi|niać impf Ⅰ vt to accuse (o coś of sth); to blame (za coś for sth)- obwiniać kogoś o kradzież to accuse sb of theft a. stealing- obwinia rodziców za swoją porażkę he blames his parents for his failureⅡ obwinić się — obwiniać się to blame oneself (za coś for sth)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obwi|nić
См. также в других словарях:
obwinić — dk VIa, obwinićnię, obwinićnisz, obwinićwiń, obwinićnił, obwinićniony obwiniać ndk I, obwinićam, obwinićasz, obwinićają, obwinićaj, obwinićał, obwinićany «zarzucić komuś winę, uznać kogoś winnym czegoś; oskarżyć» Obwinić kogoś o kłamstwo, o… … Słownik języka polskiego
